Een paar dagen Benin
Door: Theo Molenbrugge
Blijf op de hoogte en volg Theo
17 November 2010 | Benin, Porto-Novo
Na twee dagen Togo was het tijd voor twee dagen Benin. Veel te kort natuurlijk om een goed oordeel te hebben over een land, maar de eerste indruk is in ieder geval beter dan Togo.
Dat komt niet zozeer door Cotonou, de grootste stad van het land. Al zat ik in een erg prettig hotel met een mooi uitzicht en een fijn zwembad, de stad zelf is niet bijzonder. Verderop meer waardoor ik wél een betere indruk heb van Benin.
Eerst de reis van Togo naar Benin. Ook dit was weer een interessante ervaring. Ik heb zelden in een meer afgeragde bus gezeten dan deze. Het leek net of een aantal Amsterdamse krakers de bus hadden gebruikt als verdedigingsmiddel tegen ontruiming van hun gekraakte pand. Er zat ooit een tv in. Er zat ooit airconditioning in. Gelukkig zitten er nog steeds stoelen in, wel met kapotte zittingen. En gelukkig verliep de rit zonder al teveel problemen.
Aangekomen in Cotonou wilde ik graag een taxi naar mijn hotel nemen. Nu zijn er genoeg taxi’s, maar dat zijn bijna allemaal motortaxi’s. En dat zag ik niet zo zitten met een grote en kleine rugzak als bagage. Aangezien er geen goede alternatieven waren (45 minuten lopen in de zon vond ik geen goed alternatief), ben ik toch maar met zo’n motortaxi meegegaan. Superleuk, ik had het in Liberia al eens ervaren! En na de beste man op het hart te hebben gedrukt dat hij rustig moet rijden (‘allez doucement s’il vous plait’) kwamen we bij mijn hotel aan.
Zoals ik al zei is Cotonou weinig bijzonder. Druk verkeer (veel motortaxi’s), geen interessante gebouwen, wel een leuke markt. En een Ghanees tegengekomen die blij was eindelijk iemand tegen te komen die Engels sprak. Hij moest met zijn vriendin in Zwitserland bellen die geld had overgemaakt en nog een code moest doorgeven. Vaag verhaal inderdaad. Maar goed, heb hem wel even met mijn telefoon laten bellen.
Porto Novo, de officiële hoofdstad van Benin, is veel leuker. Kleiner, mooiere gebouwen en een interessant museum over de slavernij. Dit Museum da Silva is privaat eigendom waarbij ik een persoonlijke rondleiding kreeg. Ondanks dat dit in het Frans was, kon ik het goed volgen. Zie de foto’s voor een indruk. Ook heb ik in Porto Novo een traditioneel Benins gerecht op: igname pilé. Gestampte cassave met vlees. Dit had ik in Liberia al een keer op waar het dumboy of fufu heet, maar de Beninse variant bevalt me een stuk beter.
Toen weer terug naar Cotonou. Met een gedeelde taxi en daarna op een motortaxi. Heerlijk. Nog heerlijk een laatste dag aan het zwembad gezeten en toen weer terug naar Nederland.
Inmiddels ben ik weer een paar dagen terug en ik vind het maar koud hier. Mijn moeder was heel lief naar Schiphol gekomen om me op te wachten en het is erg leuk mijn familie en vrienden weer te kunnen zien. Begin december ga ik weer terug naar Liberia, voor nog eens vier maanden. Wordt vervolgd.
Dat komt niet zozeer door Cotonou, de grootste stad van het land. Al zat ik in een erg prettig hotel met een mooi uitzicht en een fijn zwembad, de stad zelf is niet bijzonder. Verderop meer waardoor ik wél een betere indruk heb van Benin.
Eerst de reis van Togo naar Benin. Ook dit was weer een interessante ervaring. Ik heb zelden in een meer afgeragde bus gezeten dan deze. Het leek net of een aantal Amsterdamse krakers de bus hadden gebruikt als verdedigingsmiddel tegen ontruiming van hun gekraakte pand. Er zat ooit een tv in. Er zat ooit airconditioning in. Gelukkig zitten er nog steeds stoelen in, wel met kapotte zittingen. En gelukkig verliep de rit zonder al teveel problemen.
Aangekomen in Cotonou wilde ik graag een taxi naar mijn hotel nemen. Nu zijn er genoeg taxi’s, maar dat zijn bijna allemaal motortaxi’s. En dat zag ik niet zo zitten met een grote en kleine rugzak als bagage. Aangezien er geen goede alternatieven waren (45 minuten lopen in de zon vond ik geen goed alternatief), ben ik toch maar met zo’n motortaxi meegegaan. Superleuk, ik had het in Liberia al eens ervaren! En na de beste man op het hart te hebben gedrukt dat hij rustig moet rijden (‘allez doucement s’il vous plait’) kwamen we bij mijn hotel aan.
Zoals ik al zei is Cotonou weinig bijzonder. Druk verkeer (veel motortaxi’s), geen interessante gebouwen, wel een leuke markt. En een Ghanees tegengekomen die blij was eindelijk iemand tegen te komen die Engels sprak. Hij moest met zijn vriendin in Zwitserland bellen die geld had overgemaakt en nog een code moest doorgeven. Vaag verhaal inderdaad. Maar goed, heb hem wel even met mijn telefoon laten bellen.
Porto Novo, de officiële hoofdstad van Benin, is veel leuker. Kleiner, mooiere gebouwen en een interessant museum over de slavernij. Dit Museum da Silva is privaat eigendom waarbij ik een persoonlijke rondleiding kreeg. Ondanks dat dit in het Frans was, kon ik het goed volgen. Zie de foto’s voor een indruk. Ook heb ik in Porto Novo een traditioneel Benins gerecht op: igname pilé. Gestampte cassave met vlees. Dit had ik in Liberia al een keer op waar het dumboy of fufu heet, maar de Beninse variant bevalt me een stuk beter.
Toen weer terug naar Cotonou. Met een gedeelde taxi en daarna op een motortaxi. Heerlijk. Nog heerlijk een laatste dag aan het zwembad gezeten en toen weer terug naar Nederland.
Inmiddels ben ik weer een paar dagen terug en ik vind het maar koud hier. Mijn moeder was heel lief naar Schiphol gekomen om me op te wachten en het is erg leuk mijn familie en vrienden weer te kunnen zien. Begin december ga ik weer terug naar Liberia, voor nog eens vier maanden. Wordt vervolgd.
-
17 November 2010 - 16:52
Mam:
hallo Theo
Weer een leuk verslag en foto's.
Groeten
mam -
17 November 2010 - 21:40
Wiesje Driesje:
Hoi Theo, bedankt voor je reisverslag, zo zie je toch wel een heel ander deel van Afrika dan de luxe toeristenbadplaatsen. Je bent zo langzaamaan wel kampioen aanpassen geworden he, dat is ook de charme van reizen op de bonnefooi. Tot ziens of mailens, groetjes. -
18 November 2010 - 07:41
Hanneke:
zo'n motor kun je goed hebben -
18 November 2010 - 09:19
Astrid:
Hoi Theo,
Je moeder stuurt jouw verslagen naar mij door en zo kan ik genieten van jouw belevenissen. Geweldig en ik hoop dat je nog lang in goede gezondheid je grenzen mag verleggen!
Deze ervaringen kan niemand je meer afnemen . Groetjes van het zwemmaatje van je moeder : Astrid.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
