Bienvenue à Togo!

Mijn eerste kennismaking met Togo was met een paar buitengewoon vriendelijke douanemedewerkers die met veel ijver de nodige stempels in mijn paspoort zetten. Ze waren zelfs blij te merken dat ik wat Frans spreek. Bij het teruggeven van mijn paspoort vroegen ze alleen of ik ook niet een kleine bijdrage voor hen had – ze hadden me immers zo goed geholpen… Welkom in Togo!

Mocht je je afvragen hoe ik in Togo ben beland: ik ben op dit moment bezig aan een minitrip door West-Afrika. Ik had ooit plannen een tijdje te gaan reizen door Ghana, Togo en Bénin, en had daarom destijds een ticket terug vanuit Cotonou (Bénin) geboekt. Plannen wijzigen, maar dat ticket niet, vandaar dat ik a.s. donderdag nu alsnog vanuit Cotonou terug ga vliegen.

De reis naar Accra was al interessant en dat begon op de luchthaven van Monrovia. Tot mijn verrassing was het loket waar je normaal 25 dollar vertrekbelasting moet betalen, dicht. Mooi! Is weer meegenomen. Toen door de douane en de controle van handbagage. Uitermate nauwkeurig werd mijn handbagage onderworpen aan inspectie. En wat bleek: mijn handgel (onmisbaar in Liberia) en losse batterijen mochten niet mee. Oh, en ik was vergeten mijn zakmes uit mijn handbagage te halen. Stom, ik weet het, ook omdat ik dat op de heenreis ook was vergeten. Maar toen hadden ze op Schiphol en in Accra niets gemerkt. Tot slot bleek het draadloos internet te werken! De ideale manier om de wachttijd door te komen, want op de luchthaven is verder niets te doen.

De vlucht naar Accra verliep erg voorspoedig, en op de luchthaven zou ik opgewacht worden door iemand van het hotel waar ik gereserveerd had. Je voelt hem al aankomen: die was er dus niet. Ik dus het hotel bellen. Sorry meneer, onze chauffeur is onderweg. Een halfuur later nog steeds geen chauffeur. Ik nog eens bellen. Nou goed, na vijf telefoontjes naar het hotel, twee naar de chauffeur, én ruim 1,5 uur later was hij er eindelijk. Langer gewacht dan de vlucht duurde.

Ik hoopte dat het hotel wel wat voor mij terug zou doen in de vorm van gratis internet, flesje wijn of iets dergelijks. Niets van dat alles. Verder dan een ‘very sorry’ kwam er niet. Zelfs mijn opmerking dat ik regelmatig Accra aandoe en overweeg dit hotel te blijven boeken hielp niet. Je begrijpt: hier kom ik dus niet meer terug.

De dag erop wilde ik de bus naar Lomé (Togo) pakken – volgens de bijbel aller reisgidsen (Lonely Planet) zouden er diverse bussen iedere dag het traject Accra-Lomé afleggen. Ik naar het busstation: nee, helaas, geen bussen van Accra naar Lomé – we hebben wel bussen naar Aflao (grensplaats) maar deze zijn al geweest. Oh. Oké.

Ik met de taxi naar een andere plek midden in Accra waar tro-tro’s (minibusjes) staan die het hele land doorrijden. Eerst dacht ik dat ze 75 cedi (ongeveer 40 euro) vroegen voor een ritje van drie uur naar Aflao, maar het bleek gelukkig 7,50 cedi te zijn. Kijk, dat klinkt een stuk beter.

De rit in de minibus (mét airco) begon goed: goede wegen en geen last van de zon. Alleen zat ik wel behoorlijk opgevouwen in die bus. Na zo’n twee uur hield de asfaltweg op en gingen we over op een onverharde weg. En ik moest al zo nodig naar de wc. Maar goed, alles overleefd…

Nog wel even afgezet bij het wisselen van valuta – volgende keer beter opletten. En toen: Togo! Nou, ik kan dat uitroepteken wel weglaten. Wat ik ervan gezien heb is het niet fantastisch. Laat ik eerlijk zijn: ik heb alleen Lomé gezien, maar die stad heeft bepaald geen indruk gemaakt. Weinig te zien, weinig bijzondere gebouwen en een Nationaal Museum dat vooral oud en weinig informatief is.

En de hele tijd mensen die wat van je moeten. Opvallend zijn de gelijkenissen met Liberia. Zo had er iemand geld nodig voor pasfoto’s. Hij had namelijk net een sollicitatiegesprek gehad, en voordat hij met de baan zou kunnen beginnen, moest het pasfoto’s hebben voor de officiële documenten. Goh, laat ik dat verhaal nou in Liberia ook al gehoord hebben.

Laat ik positief eindigen: mijn hotel (Le Galion) was erg leuk, met een prima terras waar je een lekker hapje of drankje kunt nuttigen. En Togo hééft tenminste een Nationaal Museum.