Thanksgiving in Liberia

Het is niet de eerste keer dat me dit overkomt: dat ik al een stukje als concept klaar heb, maar dat actuele ontwikkelingen mij ongeveer dwingen een ander stukje te schrijven.

In dit geval is Thanksgiving de aanleiding. Iedere eerste donderdag in november vieren de Liberianen Thanksgiving, zoals de Amerikanen dat de laatste donderdag van november doen. Ze beginnen meestal in de kerk, om daarna met familie of vrienden leuke dingen te gaan doen.

Zo werd ik rond 11.00 uur opgehaald door Henason, een van mijn Liberiaanse collega’s. Om 11.30 uur had ik al het eerste biertje al in mijn handen, een goed begin dus. We zijn eerst wat in de omgeving van Monrovia gaan rijden, naar Brewerville en Gardnersville. Niet zoveel te zien, maar ik kon wel kennis maken met een van de locale lekkernijen: palmwijn. Een alcoholisch goedje, beetje zoet-zuur, niet te vergelijken met ‘onze’ wijnen. Niet echt lekker ook. Maar de Liberianen zijn er erg trots op, en het is erg goedkoop.

Daarna gingen we door naar Henasons huis, in Paynesville. Mevrouw Henason had een heerlijke lunch bereid: pindasoep met rijst. Die soep bevat kip en die gooi je over de rijst heen. Naar goed Afrikaans gebruik eet je vervolgens met z’n allen van dezelfde schaal. Verrassend genoeg lekker eten, want eerdere ervaringen met de Liberiaanse kijken waren niet zo positief – daarover een andere keer meer.

Ook grappig om te zien hoe traditioneel de rolverdeling is: Henason is echt de man des huizes. Mevrouw Henason zorgt voor het eten, de dochters serveren het eten en ruimen op, en de zoons worden ingeschakeld om drank (bier) te halen. Of het allemaal kinderen van Henason zelf zijn, ben ik nog niet achter. Iedereen in Liberia is elkaars ‘brother’ en ‘sister’, en daarnaast lopen ook continu neefjes en nichtjes de deur plat.

Ik heb wel enorme indruk gemaakt op Ibrahim. Niet in positieve zin trouwens. Ibrahim is 20 maanden oud en is nog niet zo gewend aan blanke mensen. Dat betekent dus continu deze rare blanke man aanstaren, en krijsen als deze blanke man terugkijkt. Het leven van een jonge Liberiaan gaat niet over rozen – en dat van een blanke ook niet altijd…