Het nieuwe jaar is weer begonnen

Het nieuwe jaar is weer begonnen. Ook in Liberia. Maar ik zit momenteel even in een dipje. Ik ben inmiddels alweer drie weken terug in dit pittoreske land en heb nog steeds geen getekend contract. Ja, ik weet het, het is Liberia, dingen duren nu eenmaal veel langer. Maar het irriteert me ondertussen mateloos. Het gaat me niet alleen om het feit dat het contract nog niet getekend is, maar vooral omdat de opdrachtgever wat extra passages opgenomen én weggelaten heeft ten opzichte van het vorige contract. En daar ben ik het niet mee eens. En vooral de moeizame communicatie daarover irriteert me.

Even een korte achtergrondschets: in september zijn we gaan praten over een verlenging van mijn contract. Dat zouden we dan vóór mijn terugkeer naar Nederland begin november in orde maken en het zou dan in december ingaan.

Je voelt het al aankomen… Die tijdlijn hebben we niet helemaal gehaald. Welkom in Liberia. Uiteindelijk heb ik eind november via de mail een getekend contract ontvangen. Da’s mooi, dacht ik. Ik een ticket geboekt en alles voorbereid om op 10 december terug te gaan.

Te vroeg gejuicht. Op 7 december ontving ik een mail van de projectmanager die dit soort dingen allemaal regelt dat mijn contract niet klopte. Wat precies, was een beetje vaag, maar ik kon maar beter wat later terugkomen naar Liberia. Ik dus mijn vlucht uitgesteld, maar goed, ik wilde wel op tijd voor die bruiloft zijn waar ik in mijn vorige bijdrage over verteld heb.

Dus uiteindelijk op 21 december teruggevlogen. Zonder nieuw contract. In de veronderstelling dat het bij aankomst getekend zou worden. Dus niet. Welkom in Liberia. Ondertussen min of meer bij toeval mijn nieuwe contract onder ogen gehad. Met de niet-gewenste aanpassingen dus.

Maar goed, ondertussen wil ik wel weer gewoon training gaan geven, want daarvoor ben ik uiteindelijk hier. Gelukkig is de Auditor General (mijn directe baas) weer terug, hopelijk kunnen we het nu snel (lees: deze week) oplossen.

Zo, genoeg gezeurd. Laat ik ook even wat vertellen over de leuke dingen hier, want die zijn er gelukkig ook. Zo heb ik dus kerst en oud & nieuw hier gevierd. Met kerst ben ik met een Franse vriendin, Claire, en haar collega’s naar Thinker’s Beach geweest, een strand op zo’n 30 minuten rijden van Monrovia. Lekker gezwommen en gerelaxt, totdat de regen werkelijk met containers tegelijk uit de lucht kwam zetten. Toen zijn we maar terug naar de stad gegaan, waar het op dat moment nog niet geregend had. ’s Avonds lekker Japans gegeten bij het Royal Hotel en gefeest bij het Boulevard Café. Het was overal best rustig – je merkt dat veel expats met de kerstdagen terug naar huis gaan om familie en vrienden op te zoeken.

Dat het rustig was, bleek nog wat meer met oud & nieuw. Claire was inmiddels terug naar Frankrijk, dus niemand van mijn vrienden was nog in Liberia met oudjaar. Geen drama natuurlijk, ik kan me prima vermaken in m’n eentje, maar wel de eerste keer in 37 jaar dat ik alleen oud & nieuw heb gevierd.

Om het toch een beetje Nederlands te maken, had ik de avond ervoor oliebollen gebakken. Althans een poging daartoe gedaan. Met een uit Nederland meegenomen pak oliebollenmix (cadeau van vrienden). Het beslag werd een beetje dun, dus kon ik er geen mooie ronde bollen van maken – het waren meer olieschijven. Maar ze smaakten prima, ook mijn Liberiaanse collega’s vonden ze lekker. Weten zij veel dat het ronde bollen moeten zijn…

En oudjaarsavond zelf heb ik lekker wat dvd’tjes gekeken. Ik zit weer helemaal in de serie 24 (seizoen 2) en ik heb de eerste Millennium-film gezien. Tussendoor via internet naar de Top 2000 geluisterd en een beetje getwitterd en om middernacht heb ik een miniflesje bubbels opengemaakt – geen echte champagne (veel te duur), maar een flesje roze bubbels van J.P. Chenet.

Hoe vieren Liberianen zelf oud & nieuw? Op oudjaarsavond gaan ze allemaal naar de kerk. Als mensen maar één keer per jaar naar de kerk gaan, dan doen ze dat niet met kerst, maar op oudjaarsavond. Ze danken dan God voor het afgelopen jaar. Ze blijven in de kerk tot middernacht en gaan daarna de hele nacht door feesten.

En de op eerste avond van het nieuwe jaar gaan ze rustig door met feesten. Zo had een Liberiaanse collega (de eerder genoemde projectmanager) me meegenomen naar een feestje bij rijke Liberianen thuis. En als Liberianen rijk zijn, dan bedoel ik ook rijk. Kast van een huis, dure auto’s, en allemaal mooie mensen die er mooi uitzien. Onderweg heel veel mensen op straat. Ook jochies van een jaar of 12 met een fles bier in hun handen. Hoort allemaal bij nieuwjaar in Liberia.

Het nieuwe jaar is dus inderdaad begonnen. En zelf vraag ik me regelmatig af waar ik toch aan begonnen ben…