Weer terug in het saaie Monrovia

In de eerste plaats kom ik even terug op mijn vorige bijdrage, zie http://www.vkblog.nl/reizen/bericht/341802/De_gezondheidszorg_in_Liberia. Ik ben tijdelijk terug in Nederland geweest, omdat ik hier in Liberia problemen kreeg met mijn prostaat. Gelukkig ben ik helemaal gezond en heb ik waarschijnlijk alleen een urineweginfectie gehad. Daarnaast heb ik ook geen last meer van malaria en tyfus.

Ondanks dat de aanleiding niet zo leuk was, was het wel erg leuk weer in Nederland te zijn. Ik heb veel van mijn familie en vrienden gezien of gesproken, en heb daarnaast van een van Maastrichts hoogtepunten kunnen profiteren: het Preuvenemint. Helaas zul je zoiets in Monrovia niet vinden.

Inmiddels ben ik weer terug in Liberia. Nog niet opnieuw begonnen met het geven van trainingen, want de auditor general (de grote baas) heeft besloten de trainingen tijdelijk op te schorten. Er moet eerst een aantal controles afgerond worden, en dat heeft prioriteit.

Dat betekent dat ik de afgelopen week een aantal dagen meegeholpen heb bij de afronding van de controle bij een van de ministeries. Mijn werk bestond uit het doorlezen van de conceptrapportage en daar wat vragen en opmerkingen op maken.

Nou, dat is weer een nieuwe ervaring. In de eerste plaats wordt er wat afgekletst, en luisteren ze allemaal graag naar Shania Twain. Specifiek naar één liedje van haar, Forever and for always, en dat dan 25 keer achter elkaar. Je begrijpt dat ik niet zo'n fan van deze zangeres ben. Daarnaast valt goed Engels schrijven voor Liberianen niet altijd mee. Ook heb ik de eer gehad de minister te mogen ontmoeten.

Erg leuk en interessant om een aantal dagen te doen, maar ik ben hier om training te geven. Dus ik hoop dat ik daar snel weer mee kan verdergaan. Overigens is mijn opdrachtgever erg blij dat ik hier ben, zo blij zelfs dat er ruim aandacht aan mij en de andere consultants wordt besteed op hun website, zie http://www.gacliberia.com/index.php?option=com_content&view=article&id=209:more-capacity-building-for-gac. Zelfs mijn CV is afgedrukt en een nogal oude pasfoto toen ik nog iets meer en langer haar had.

En wat doe ik hier verder zoal? Tja, Monrovia is een nogal saaie stad, dus je moet echt met anderen afspreken. Barretjes en disco’s zijn er nauwelijks, bioscopen en andere culturele zaken al helemaal niet, dus het blijft meestal beperkt tot restaurants. Of een sporadische voetbalwedstrijd – zo ben ik onlangs naar een vriendschappelijke wedstrijd van het Liberiaanse nationale elftal geweest.

Daarnaast lees ik veel – ik ben nu bezig in Long walk to freedom, de autobiografie van Nelson Mandela. Een absolute aanrader. Ook zit ik veel op internet of kijk ik een DVD’tje – ik ben nu helemaal verslaafd aan de tv-serie 24. Ik weet het, hij bestaat al een jaar of acht, maar ik had het nog nooit gezien.

Ik ben onlangs ook actief op Twitter geworden, je kunt mijn tweets vinden op http://twitter.com/molenbrugge. Zo kun je dagelijks op de hoogte zijn van de huis-, tuin- en keukendingen die ik doe. Ik heb momenteel nog maar 34 volgers, dus ik kan nog wel wat aanhang gebruiken. Ben benieuwd of dit verzoek wat gaat opleveren ;-).

Daarnaast beginnen steeds meer mensen Skype te ontdekken, dus ik bel en chat regelmatig met familieleden en vrienden. Ideale manier om met het thuisfront contact te houden.

Zo, nu ben je op de hoogte van mijn saaie leventje hier. Uiteraard wil ik graag op de hoogte blijven van jullie al-dan-niet saaie levens, dus reacties zijn van harte welkom! Mijn doel de komende tijd is ook wat buiten Monrovia te bekijken. Uiteraard laat ik jullie weten of dat gaat lukken.